سیب نقره ای

با موکب نسیم
همواره عشق ؛ بی خبر از راه میرسد
چونان مسافری که به ناگاه می رسد

وا می نهم به اشک و به مژگان تدارکش
چون وقت اب و جاروی این راه می رسد

اینت زهی شکوه که نزدت کلام من
با موکب نسیم سحرگاه می رسد

با دیگران نمی نهدت دل ؛ به دامنت
چندان که دست خواهش کوتاه می رسد

میلی کمین گرفته پلنگانه در دلم
تا اهوی تو ؛ کی به کمینگاه می رسد

هنگام وصل ماست ؛ به باغ بزرگ شب
وقتی که سیب نقره ای ماه می رسد